Գլխավոր էջ - Главная страница-Main page

Հայաստանը Կովկաս չէ այլ Հայկական լեռնաշխարհ – Армения – это не Кавказ, а Армянское нагорье – Armenia is not the Caucasus but the Armenian Highlands
Հայաստանի Աստվածները – Боги Армении – The Gods of Armenia
Արարատ ( Սիս և Մասիս ) – Арарат (Сис и Масис) – Ararat (Sis and Masis)
Էրեբունի Երևան - Эребуни Ереван - Erebuni Yerevan
Հայք-Արատտա-Ուրարտու-Արմենիա-Айк-Аратта-Урарту-Армения-Hayq-Armenia-Aratta-Urartu
Արրատայի Աստվածները (ասորերեն – Ուրարտու)- Боги Арраты(на ассирийском – Урарту )- Gods Arrata (in Assyrian – Urartu)
Մեծ Հայք - Великая Армения -Greater Armenia
Ծոպք(Ծոփաց Աշխարհ)-Цопк(Софена)-Tzopk (Sophena)
Փոքր Հայք - Малая Армения - Lesser Armenia
Կիլիկիա - Киликия - Cilicia
Կոմագենա - Кемагена - Komagena
Հայոց Միջագետք - Армянское Неждуречие - Armenian Mesopotamy
Արցախ - Ուրտեխե Арцах - Уртехе Artsakh - Urtekhe
Էթիունի համադաշնություն Союз Этиуни Etiuni union

Հայաստանի Աստվածները – Боги Армении – The Gods of Armenia


Հայ աստվածը և Թոռնուհի Հայան - Бог Aй(Hay) и Внучка бога Aй(Hay) - Aйа(Haya)

AR-ARAMAZD (Ար-Արամազդ) գլխավոր հայկական (արիական) աստվածն է: Այն խորհրդանշում է արևի ուժը (Արև), համատեղել բնության ուժի, գարնան, իսկ ավելի ուշ ՝ պատերազմի աստծո հատկությունները: Արայի օրը համարվում էր մարտի 21 -ը `գարնանային գիշերահավասարի օրը:

ԱՆահիտ ը Ար (Արամազդ) – ի (Անահիտ) կինն է `մայր աստվածուհի, պտղաբերության և սիրո աստվածուհի: Դրան համապատասխանում էին հին եգիպտական ​​Նիիթին, պարսկական Անահիտը, հին հունական Արտեմիսը կամ Աֆրոդիտեն, հին հռոմեական Դիանան: Նրան անվանում են Մեծ տիկին, հայոց հովանավոր եւ պաշտպան

Анаит Անահիտ

Վահագն – Վահագն վիշապամարտիկ, ավստրիացի ​​նկարիչ Ջոզեֆ Ռոտերի նկարը

ԱՍՏԽԻԿ («աստղիկ» – աստղանիշ) – հայկական դիցաբանության մեջ սիրո և գեղեցկության աստվածուհի (դիցուի): Աստղիկը աղջիկների և հղի կանանց հովանավորն է: Աստղիկի պաշտամունքը կապված է նաև այգիների և դաշտերի ոռոգման հետ:

MIKHR (Միհր), նաև Մհեր, Մհեր – երկնային լույսի և արդարության աստված: Արամազդի որդի, Անահիտի որդի: Պատկերված է որպես առյուծի կամ ցուլի հետ մենամարտող երիտասարդ

ԲԱԽՏ (Բախտ – «ճակատագիր», «ժայռ») – ոգի հայ դիցաբանության մեջ, ճակատագրի անձնավորում:

GISANE (Գիսանե) – մահացող և հարություն առնող կենսատու բնության աստված:
GROKH (Գրող, Grogh – «գրելը», «գրելը») – մահվան ոգին: Գրոխի հիմնական գործառույթը համարվում էր մարդկանց մեղքերի և բարի գործերի հաշվառումը:

LUSINE (Լուսինե) – Լուսնի անձնավորում: Ըստ տարածված համոզմունքի, լուսնի փուլերը կապված են Լուսին թագավորի կյանքի ցիկլերի հետ. մեջ, որն այնուհետեւ գնում է երկինք (այսինքն `մահանում): Լուսինը վերադառնում է դրախտից վերածնված (մահամերձ և հարություն առած աստծո առասպելաբանություն)

Ծովինար (Ծովինար, – «ծով») Արամազդի -Այայի քույրն է, Զարուհի ավագի և Շահեն (Շահում) Հայկազնունու դուստրը: Ջրի, ծովի և անձրևի աստված Հայի թոռնուհին Ծովինարի ամուսին Իշխան:

 

Հայայի ամուսինը ՝ Թորգոմն Է, Նրանց որդին ՝ Հայկ Նահապետը: Հայան-Արամազդի քույրն է:,Զարուհի Հայկազնունուև Շահում (Շահեն) Հայկազնունու ավագ դուստրը , Հայյայի ամուսինը ՝ Թորգոմը, նրանց որդին ՝ Հայկ Նահապետը
Бог Aй(Hay) и Внучка бога Aй(Hay) - Aйа(Haya)

Հայ աստվածը և Թոռնուհի Հայան - Бог Aй(Hay) и Внучка бога Aй(Hay) - Aйа(Haya)

 

NANE (Նանե), նաև Նանեն ՝ պատերազմի, մայրության և իմաստության աստվածուհի – գերագույն ստեղծող աստված Արամազդի դուստրը, որը նման է երիտասարդ կնոջ ՝ ռազմիկի շորերով, նիզակ և վահան իր մեջ: ձեռքերը: Նրա պաշտամունքը սերտորեն կապված էր Անահիտ աստվածուհու պաշտամունքի հետ: Պատահական չէ, որ նրա տաճարը գտնվում էր Էքեհյաց գավարում ՝ Անահիտի տաճարի մոտ:

Նանեն նաև հարգված էր որպես Մեծ մայր (հայ ժողովրդական խոսքում Նանե անունը ձեռք է բերել ընդհանուր գոյական նշանակություն `տատիկ, մայր):

ԱՄԱՆՈՐԸ (Ամանոր) Նոր տարին անձնավորող աստվածություն է (որը, ըստ հին հայկական օրացույցի, սկսվում է օգոստոսից) և տալիս իր առաջին պտուղները: Պաշտամունքի հատկությունները կարելի է գտնել նույնիսկ 20 -րդ դարում, օրինակ ՝ «Նուբարի» («Նոր պտուղ») մասին գովեստի երգերում:
SPANDARAMET (Սանդարամետ) – զնդանի աստվածը և մահացածների թագավորությունը . Երբեմն «սպանդարամետը» հասկացվում էր որպես բուն զնդան:

TIR (Տիր) – գրելու, իմաստության, գիտելիքի, գիտությունների և արվեստների պաշտպան, աստված Արամազդ գրագիր, ճակատագիրը գուշակող (ով երազների մեջ ապագան բացում է մարդկանց) – աստված ՝ գրության, իմաստության, գիտելիքի: Ըստ ամենայնի, Տիրը համարվում էր նաև հոգիների ուղեցույց դեպի անդրաշխարհ: Տյուրոսի տաճարը (Վաղարշապատ (Էջմիածին) և Արտաշատ քաղաքների միջև), որը կոչվում էր «Արամազդ դպիրի դիվան», հանդիսանում էր բանախոսների նստավայր, որտեղ քահանաները մեկնաբանում էին երազները, սովորեցնում գիտություններ և արվեստներ:

Նուրի – անձրևի աստվածուհի -Այայի և Թորգոմի դուստրը, Հայկ Նահապետի քույրը

TORK ANGEKH (Տորք Անգեղ), also, Torg Angeh is Hayk’s grandson. Նրան պատկերում էին որպես բարձրահասակ, տգեղ մարդու ՝ ահռելի ուժով: Տորք Անխեն տգեղ արտաքինի անհարմար պահլևան է (հսկա). Նա ունի դեմքի կոպիտ գծեր, տափակ քիթ, փորված կապույտ աչքեր և վայրի տեսք: Թորք Անգեղ – քանդակագործ -քանդակագործ:


Боги Армении

Հայ աստվածը և Թոռնուհի Հայան - Бог Aй(Hay) и Aйа(Haya) - Внучка бога Aй(Hay)

АР-АРАМАЗД (Ար-Արամազդ) – главный Армянский (арийский) бог. Символизирует могущество солнца (Арев), соединял в себе черты силы природы, весны, позже — черты бога войны. Днем Ара считалось 21 марта — день весеннего равноденствия. С именем Ара связываются также название древнеармянского 6-го месяца года «Арац».

АНАИТ жена АРА(Անահիտ) — богиня-мать, богиня плодородия и любви. Ей соответствовали древнеегипетская Ниити, персидская Анахит, древнегреческая Артемида или Афродита, древнеримская Диана. Её называют Великой госпожой, покровительницей и защитницей Армянской земли.

Анаит Անահիտ

Ваагн — Վահագն драконоборец, картина австрийского художника Роттера

АСТХИК («աստղիկ» — звёздочка) — в армянской мифологии богиня (дицуи) любви и красоты. Астхик — покровительница девушек и беременных женщин. Поклонение Астхик связан также с орошением садов и полей.

МИХР (Միհր), также Мгер, Мхер — бог небесного света и справедливости. Сын Арамазда, Сын Анаит . Изображался в виде молодого мужчины, борющегося с львом или быком.

БАХТ (Բախտ — «судьба», «рок») — дух в армянской мифологии, персонификация судьбы.
ГИСАНЭ (Գիսանե) — умирающий и воскресающий бог животворящей природы.
ГРОХ (Գրող, Grogh — «пишущий», «записывающий») — дух смерти. Главной функцией Гроха считался учет грехов и добрых дел людей.

Грох на лбу человека при рождении записывает его судьбу (определяет которую Бахт); на протяжении жизни человека Грох отмечает в своей книге его грехи и благие поступки, которые должны быть сообщены на Божьем Суде. Иногда Гроха отождествляли с цаверами, духами болезни.

ЛУСИНЕ (Լուսինե) — персонификация Луны. По народным поверьям, фазы Луны связаны с циклами жизни царя Лусин: новолуние связано с его юностью, полнолуние — со зрелостью, когда же луна убывает и появляется полумесяц, наступает старость Лусина, который затем уходит в рай (то есть умирает). Из рая Лусин возвращается возрождённым (мифологема умирающего и воскресающего бога).

ЦОВИНАР (Ծովինար,»тцов» — «море») — сестра Арамазда и Айи,дочь Заруи старшой и Шагум(Шаген) Айказнуни,богиня воды, моря и дождя. Она была огненным существом, которая заставляла идти дождь и град с небес силой своего гнева. Изображается, как молодая женщина с редкими водорослями .Муж цовинара Ишхан

Айа сестра Арамазда,дочь Заруи старшой и Шагум(Шаген) Айказнуни,Муж Айи Торгом,их сын Айк Наапет

НАНЭ (Նանե), также Нане — богиня войны, материнства и мудрости — дочь верховного бога-творца Арамазда, выглядящая как молодая женщина в одежде воина, с копьём и щитом в руках. Её культ был тесно связан с культом богини Анаит. Не случайно, её храм находился в гаваре Екехяц, вблизи храма Анаит.

Нанэ также почиталась как Великая мать (в народной армянской речи имя Нанэ приобрело нарицательное значение — бабушка, мать).

АМАНОР (Ամանոր) – божество, олицетворяющее Новый год (который по древнеармянскому календарю начинается в августе) и приносящее его первые плоды. Черты культа прослеживаются даже в XX веке – например, в хвалебных песнях о «Нубаре» («Новый Плод»).
СПАНДАРАМЕТ (Սանդարամետ) — бог подземелья и царства мёртвых. Иногда «спандарамет» понималось как само подземелье.

ТИР (Տիր) — бог письменности, мудрости, знаний, защитник наук и искусств, писец бога Арамазда, прорицатель судьбы (открывающий людям будущее в снах). По-видимому, Тир считался также и проводником душ в подземное царство. Храм Тира (между городами Вагаршапат (Эчмиадзин) и Арташат), называвшийся «Диван писца Арамазда», был местопребыванием оракулов, где жрецы толковали сны, обучали наукам и искусствам.

Нури – богиня дождя-Дочь Айи и Торгом,сестра Айка Нахапета

ТОРК АНГЕХ (Տորք Անգեղ), также,Торг Ангех — правнук Айка. Изображался как высокий, уродливый человек, обладающий огромной силой. Торк Ангех является неуклюжим пахлеваном (исполином) безобразной наружности: имеет грубые черты лица, сплюснутый нос, ввалившиеся голубые глаза, дикий взгляд. Торк Ангех — каменотёс-ваятель.

 

 

The Gods of Armenia

Հայ աստվածը և Թոռնուհի Հայան - Бог Aй(Hay) и Внучка бога Aй(Hay) - Aйа(Haya)

AR-ARAMAZD (Ար-Արամազդ) is the main Armenian (Aryan) god. He symbolizes the power of the sun (Arev), combined the features of the force of nature, spring, and later – the features of the god of war. The day of Ara was considered March 21 – the day of the vernal equinox. The name of the ancient Armenian 6th month of the year “Arats” is also associated with the name Ara.

ANAIT is the wife of ARA (Անահիտ) – the mother goddess, the goddess of fertility and love. It corresponded to the ancient Egyptian Niiti, the Persian Anahite, the ancient Greek Artemis or Aphrodite, the ancient Roman Diana. She is called the Great Lady, patroness and protector of the Armenian land.

Анаит Անահիտ

Vahagn – Վահագն dragon fighter, painting by Austrian artist Joseph Rotter

ASTHIK (“աստղիկ” – an asterisk) – in Armenian mythology, the goddess (ditsui) of love and beauty. Astghik is the patroness of girls and pregnant women. The worship of Astghik is also associated with the irrigation of gardens and fields.

MIKHR (Միհր), also Mher, Mher – the god of heavenly light and justice. Son of Aramazd, Son of Anahit. Depicted as a young man wrestling with a lion or a bull.

BAKHT (Բախտ – “fate”, “rock”) – spirit in Armenian mythology, personification of fate.
GISANE (Գիսանե) – dying and resurrecting god of life-giving nature.
GROKH (Գրող, Grogh – “writing “,” Recording “) – the spirit of death. The main function of Grokh was considered to be the record of the sins and good deeds of people.

A crash on a person’s forehead at birth records his fate (determined by Bakht); throughout a person’s life, Grokh notes in his book his sins and good deeds, which must be communicated at God’s Judgment. Sometimes Grokh was identified with tsavers, the spirits of disease.

LUSIN (Լուսին) – personification of the Moon. According to popular belief, the phases of the moon are associated with the life cycles of king Lusin: the new moon is associated with his youth, the full moon is associated with maturity, when the moon decreases and a crescent appears, Lusin’s old age sets in, which then goes to heaven (that is, dies). Lusin returns from paradise reborn (mythologeme of a dying and resurrecting god).

TSOVINAR (Ծովինար, “ttsov” – “sea”) is the sister of Aramazd and Aya, the daughter of Zaruya the elder and Shagum (Shagen) Aykaznuni, the goddess of water, sea and rain. She was a fiery being who made it rain and hail from heaven with the power of her anger. Depicted as a young woman with rare algae. Tsovinar’s husband Ishkhan

Aya’s sister Aramazda, daughter of Zaruya the elder and Shagum (Shagen) Aykaznuni, Aya’s husband Torgom, their son Hayk Nahapet

NANE (Նանե), also Nane – the goddess of war, motherhood and wisdom – the daughter of the supreme creator god Aramazd, who looks like a young woman in the clothes of a warrior, with a spear and a shield in her hands. Her cult was closely related to the cult of the goddess Anahit. It is no coincidence that her temple was located in the Ekekhyats gavar, near the Anahit temple.

Nane was also revered as the Great Mother (in the Armenian folk speech, the name Nane acquired a common noun meaning – grandmother, mother).

AMANOR (Ամանոր) is a deity that personifies the New Year (which, according to the ancient Armenian calendar, begins in August) and brings its first fruits. Traits of the cult can be traced even in the 20th century – for example, in songs of praise about “Nubar” (“New Fruit”).
SPANDARAMET (Սանդարամետ) – the god of the dungeon and the kingdom of the dead. Sometimes “spandaramet” was understood as the dungeon itself.

TIR (Տիր) – god of writing, wisdom, knowledge, defender of sciences and arts, scribe of the god Aramazd, diviner of fate (revealing the future to people in dreams). Apparently, Tyr was also considered a guide of souls to the underworld. The Temple of Tire (between the cities of Vagharshapat (Echmiadzin) and Artashat), called the “Divan of the scribe Aramazd”, was the seat of oracles, where priests interpreted dreams, taught sciences and arts.

Nuri – the rain goddess-Daughter of Aya and Torgom, sister of Hayk Nahapet

TORK ANGEKH (Տորք Անգեղ), also, Torg Angeh is Hayk’s grandson. He was portrayed as a tall, ugly man with immense strength. Tork Angeh is an awkward pahlevan (giant) of an ugly appearance: he has rough facial features, a flattened nose, sunken blue eyes, and a wild look.

Материал скомпонован и отредактирован: Аршам Агамалян

=== result ===
Click on icons for more info